wrogowie

Żołnierz Wehrmachtu był członkiem sił zbrojnych III Rzeszy Niemieckiej, które funkcjonowały od 1935 do 1945 roku. Wehrmacht składał się z trzech głównych rodzajów sił zbrojnych: Heer (wojska lądowe), Kriegsmarine (marynarka wojenna) oraz Luftwaffe (siły powietrzne). Żołnierze Wehrmachtu byli rekrutowani poprzez obowiązkową służbę wojskową oraz dobrowolne zgłoszenia.

Wehrmacht był głównym narzędziem niemieckiej agresji podczas II wojny światowej, uczestnicząc w kampaniach wojennych na wszystkich frontach: od inwazji na Polskę w 1939 roku, przez ataki na Francję, Związek Radziecki, aż po walki w Afryce Północnej i na Pacyfiku. Żołnierze Wehrmachtu byli znani z dyscypliny, wysokiego poziomu wyszkolenia oraz nowoczesnego wyposażenia.

Pomimo że Wehrmacht formalnie nie był zaangażowany w zbrodnie wojenne na taką skalę jak SS, wielu jego żołnierzy uczestniczyło w aktach represji, masowych egzekucjach i innych zbrodniach przeciwko ludności cywilnej, zwłaszcza na terenach okupowanych. W wyniku wojny miliony żołnierzy Wehrmachtu zginęły, zostały ranne lub wzięte do niewoli.

Po zakończeniu II wojny światowej Wehrmacht został rozwiązany, a jego miejsce zajęły nowe siły zbrojne Republiki Federalnej Niemiec (Bundeswehr) i Niemieckiej Republiki Demokratycznej (Nationale Volksarmee). Wspomnienie żołnierzy Wehrmachtu obejmuje udział w zbrodniach wojennych.