Danuta Siedzikówna, pseudonim „Inka”, urodziła się 3 września 1928 roku w Guszczewinie. Była sanitariuszką Armii Krajowej i działaczką antykomunistycznego podziemia. Po stracie rodziców w czasie II wojny światowej zaangażowała się w działalność konspiracyjną. Służyła w 5. Wileńskiej Brygadzie AK dowodzonej przez mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę”. W 1946 roku została aresztowana przez UB podczas wykonywania misji zaopatrzeniowej w Gdańsku. Pomimo brutalnych przesłuchań, nie zdradziła swoich towarzyszy. W wieku zaledwie 17 lat została skazana na śmierć. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 roku w gdańskim więzieniu. Jej postać stała się symbolem odwagi i niezłomności w walce o wolną Polskę. W 1991 roku została pośmiertnie zrehabilitowana, a jej pamięć jest obecnie czczona jako przykład heroizmu młodych Polaków w walce z reżimem komunistycznym.