WYDARZENIA

Powstanie styczniowe, trwające od 22 stycznia 1863 roku do jesieni 1864 roku, było największym i najdłużej trwającym zrywem niepodległościowym Polaków przeciwko rosyjskiemu zaborcy. Inicjatywa powstania wyrosła z narastającego niezadowolenia społecznego wobec rosyjskiej polityki rusyfikacji oraz brutalnych represji po upadku powstania listopadowego. Bezpośrednim impulsem do wybuchu powstania była branka, przymusowy pobór do rosyjskiego wojska, mający na celu osłabienie polskiego ruchu narodowego.

Powstanie rozpoczęło się serią ataków na rosyjskie garnizony i urzędy, szybko rozprzestrzeniając się na teren całego Królestwa Polskiego, Litwy, Białorusi i części Ukrainy. Powstańcy, choć słabiej uzbrojeni i mniej liczni niż rosyjskie wojska, prowadzili walkę partyzancką, organizując liczne bitwy i potyczki. W walkach brali udział przedstawiciele różnych warstw społecznych, od szlachty po chłopów, co nadawało powstaniu charakteru narodowego.

Pomimo bohaterstwa i determinacji, powstanie styczniowe zakończyło się klęską. Rosja odpowiedziała brutalnymi represjami: setki tysięcy Polaków zostało zesłanych na Syberię, a majątki uczestników powstania konfiskowano. Upadek powstania przyniósł zaostrzenie polityki rusyfikacyjnej i likwidację autonomii Królestwa Polskiego.

Powstanie styczniowe, mimo militarnej porażki, stało się symbolem heroizmu i walki o wolność, a jego uczestnicy zostali bohaterami narodowymi, inspirując przyszłe pokolenia Polaków do dalszych działań niepodległościowych.